Analytics

05 Eylül 2006

Onu bunu bilmem, anlamam!

Hiç aklıma bir gün oturup da bir müzik yazısı yazacağım gelmezdi. Nedense, her konuda ahkâm keserim de, müzik dediğiniz zaman bir on metre uzakta dururum.

Ama bu adamları dinleyince, bir kez daha dinleyince, kıvama da gelince kendimi tutamadım. Kolay değil tabi, “en halleri”mi onlarla yaşadım. Serserilik ettim, dans ettim, kavga ettim, sabahladım, dibine kadar içtim, sarhoş oldum, aşık oldum. Dinledim, dinledikçe daha çok sevdim. Ama sadece söylerken; konuştuklarında değil:-))Uzun zamandır yeni albümlerini bekliyordum, nihayet çıktı ve dinledim. İlk başta nefret ettim, acayip hayâl kırıklığı yaşadım. Kızdım, söylendim, kendimi tutamadım, millete de vıdı vıdı yaptım.

Sonra, sonra… Bir sabah yeniden dinlemeye başladım. Sonra, sonra… Dinledim, dinledim, dinledikçe daha da çok sevdim. Ben size yeniden aşık oldum…

Fotoğraf sanatçısı Muammer Yanmaz ile konuşmuştuk bir keresinde, İstanbul’u yorgun ve yaşlı bir kadına benzetmişti. Emin olamamıştım…

Miki fare kulaklarımla onları dinlerken şimdi daha iyi anlıyorum…

O şahsına münhasır! O hafif meşrep, o şımarık, o içinden geldiği gibi, o çekingen, o kendisine dönük, o cömert, o serseri, o limon kolonyası ile ancak yatışan saçlarıyla efendi ama muzip, o salıncakta sallanan sonra da düşüp dizi kanayan çocuğun ağlaması ve gülmesi gibi, o Beyoğlu’nun bol fındıklı çikolatası gibi ya da üstü örselenmiş Zambo çikleti… O kolları kısa gelen kiralık ceket gibi… O ayakları vuran topuklu ayakkabı gibi…

Galiba içine kapanık bir yorum oldu… Ama bugün kulağımda onların müziğini dinlerken, hah İstanbul bu derken, o içinden geldiği gibi yapılan yorumları ve sözleri dinlerken elimden başka türlü yazmak gelmiyor. O hijyenik stüdyo ortamından alınıp efendileştirilen ses kayıtlarından uzak, ses iyi mi kötü mü çıktı kaygısı taşımadan hazırlanan albümü çok sevdim. O hafif pot yapan kumaş misali, amatör politik söylemli “özgürlüğün ülkesi”ni bile gülerek dinledim.

Onu bunu anlamam, ben çok sevdim, eminim İstanbul’u seviyorsanız siz de onları seveceksiniz…

Bol “duman”lı kalın…

Duman'ın albümü: Seni Kendime Sakladım, 2005

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder