Valla itiraf ediyorum, öve öve bitirilmeyen İstanbul Modern’e daha gitmedim. Tamam, kabul ediyorum; ben kör kütük cahilin tekiyim. Daha komiği de müzesine değil de ilk önce butiğine gitmem. Neyse oldu bir kere…
Kanyon'un hemen giriş katında, küçük bir butik burası. Müzede sergilenen eserlerden yola çıkılarak ya da özel olarak sadece butik için üretilen birbirinden ilginç ürünler satılıyor burada…
Not defterleri ve kalem kutularından tutun da çerçevelenmiş resimlerden puzzle, takı, t-shirt ve yastıklara kadar birçok şey var. İçeri bir girdin mi bir türlü çıkamıyorsun. Hem çok çeşit var, hem de inanılmaz özenli ve kaliteli üretilmiş. Ama fiyatlar da o oranda pahalı, ya da benim için pahalıydı. Dayanamadım, en azından birkaç şık kartpostal aldım.
Nuri İyem’in bir tablosu -umarım doğru hatırlıyorumdur- beni yerime mıhladı ama pahalı geldiği için alamadım. off yaa sanat neden bu kadar pahalı! Tamam, yıllardır sürgelen geyiğe girmek istemiyorum ama benim gibi ortadirek biri de çok beğendiği bir tabloyu da alabilmeli yahu. Üstelik bahsettiğim de reprodüksiyon, orijinalinin yanından bile geçemem biliyorum.
Ama o tablodaki kızın gözlerini ve hüznünü unutamıyorum, öyle güzeldi ki… Tıpkı Buket Uzuner’ın yeni kitabında bahsettiği dünyanın en hüzünlü bakan gözleri gibi…
Ama belki bir gün… Kimbilir…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder