Herkes gider tersine hesabı...

Geçtiğimiz Bayram'da Mersin'deydim. Daha doğrusu Kilikya turuna katıldım. Bir accayip zor yarış... Koyun sürüsü gibi tıkılıp otobüsleri yok Adana, yok Antakya falan gezdik durduk. Fena sıkıldım vesselâm.

Antakya ise benim için tam bir hayal kırıklığı oldu. Ne bileyim, dizilerde falan görünce büyülenmiştim. Ama o terkedilmiş cânım evleri görünce fena bozum oldum. En çok da gırtlak durumuyla ilgileniyordum.

Büyük bir keyifle gittiğimiz restoranda yediğimiz künfeyi görünce iyice nefret ettim. Adamlar artık işi ticarete vurmuş. Dayak atar gibi yemekleri koyuyorlar önünüze... Bir de künefe diye tatsız tutsuz birşey gelince iyice sinirlendim. Gelen garsona "Bu yörenin en meşhur yemeği nedir, değişik ne yemek lazım?" gibi umutsuzca bir soru sorup, "Sigara böreği" cevabını alınca dumurlardan dumur beğendim.

Hele bir de Uzun Çarşı diye götürdükleri izbe ve bakımsız dükkanlar topluluğu yok mu? Anlayacağınız sevmedim, sevemedim ben oraları...