 | |
|
Dizimden yaşadığım bir sıkıntıdan dolayı fizik tedaviye gidiyordum; oraya devam eden hastanın bir yakınından duymuştum ilk kez adını. Kadının “Valla, hiç aklım yatmıyordu; hatta oraya gitmeden önce çay-sigara keyfi nerede yapılır diye etrafta kafe araştırdık, fosur fosur sigaramızı içip gittik” demesinden çok etkilenmiştim. İlk başta “Neden olmasın” desem de hemen erteleme moduna girdim tabii, unuttum gittim. Geçenlerde, benim gibi sıkı bir içici arkadaşımın yazdıklarını görünce “hadi ya” oldum ve hemen telefona sarıldım. Adam sigarayı bırakmış, mutlu mesut biri hale gelmiş ☺ Kararımı verdim, Allen Carr’ı aradım ve eşim ve kendim için randevuyu çaktım ☺
Gelelim gözlemlerime... Hafta içi ya da hafta sonu bir gün seçiyorsun ve yaklaşık 6 saatlik bir seansa katılıyorsun. Genel olarak bakıldığında adamın biri bir şeyler anlatıyor, sen de dinliyorsun. “Eee ne anlatıyor da beni ikna edecek?” diyorsun. Valla kazın ayağı hiç de öyle değil. Bir kere, sana sigaranın zararlarından bahsetmiyor. Gerçi arada küçük göndermeler yapıyor tabii. Ama bu sistemin asıl hedefi, bu alışkanlığı bırakmak için düşünce sistemini köklü bir değişikliğe uğratmak. Seminerde ne anlattılar, bundan bahsetmeyeceğim. Hatta seminerde 50 dakikada bir verilen molalarda sigara içtiğimizi de söyleyebilirim. Hatta son sigaramla vedalaşmamın da düşündüğüm gibi hiç de dokunaklı olmadığını da ekleyebilirim.
Sonuç mu? 9 Şubat’tan beri artık mutlu bir içmeyenim ☺ Peki zor oldu mu? “Süpper kolay oldu” gibi bir zırvaya girmeyeceğim. İlk 3-4 gün nikotin yoksunluğundan dolayı kendimi sürekli akşamdan kalma gibi hissettim, sinirliydim de. Tabii bu işin fiziksel tarafı. Ancak sigarayı bırakma konusunda o kadar kararlıymışım ki bir kere bile tekrar başlasam mı diye düşünmedim. Seminerde anlatılanlar o kadar doğru ve ikna edici idi ki, asıl işin en zor kısmı zihinde bitirme olayını bertaraf edebildim.
Seminerden çıktıktan sonra, ilk üç gün kendi başınızla kalıyorsunuz. 4. gün arıyorlar ve herhangi bir sıkıntınız olup olmadığını soruyorlar. Acil bir kriz durumunda arayıp konuşabilmeniz için terapistlerin numarasını iletiyorlar. Üstelik 7x24. Valla eşim bir kez aradı, bu fiziksel durumlardan öyle mustaripti ki seminerde iletildiği gibi 3 günde geçmeyecek, ömür boyu sürecek sanrısına kapılmıştı. Ha bir de çenesi düşmüştü☺Aradı, konuştu ve telefonu kapattıktan sonra o sanrılardan ve rahatsızlıklardan eser kalmamış gibi görünüyordu. Ondan sonraki günlerde ise günlük olarak yaşadığın ya da yaşayabileceğin durumlara ruhsal/fiziksel değişimler için özel mailing gönderimi yapıyorlar. Bence insanı çok motive ediyor bu.
Birkaç eleştirim var tabii ki...
Sabah 09.30 gibi orada olmanız gerekiyor. Haliyle bizim gibi uzaklardan geliyorsanız kahvaltı etmemeniz mümkün. İçeri girince ikram falan vardır diye gittik, kahve-çay dışına hiç bir şey yoktu. Bence poğaça-kurabiye vb. ikram mutlaka olmalı. Valla bize acilen tost söylenmese aç kalacaktık, ki bu aklıma gelmeyebilirdi. Küçük ama önemli bir ayrıntı.
Seminere 15 dakika geç başlanabildi. Zira katılımcılardan birini beklemek zorunda kaldık. Geç kalınması ile ilgili uyarılarda bulunulmuştu. Bence diğe
r katılımcılara haksızlık olmaması için bu tür seminerler tam zamanında başlatılmalı.
Seminer boyunca ilk üç gün nikotin yoksunluğu yaşanacağı iletiliyor ama pek de üzerinde durulmuyor. Ancak ben kişilerin bu duruma hazırlıklı olması için bu konunun da vurgulanması gerektiğini ve hatta bu durumun kimilerinde 20 güne kadar azalarak devam ettiğinin belirtilmesi gerektiğini düşünüyorum.
İlk üç gün bence çok kritik. Bu nedenle asıl bu ilk günlerde aranmanın ve motive edilmenin çok önemli olduğu düşünüyorum. Hatta ve hatta site üzerinde sadece katılımcıların giriş yaptığı bir alanda forum ortamı oluşturulsa ve dileyen herkes yaşadıklarını ve tecrübelerini paylaşsa bence çok hoş olur. Sonuçta biz iki kişi idik ve birimiz düştüğünde diğeri onu kaldırdı.
Seminer interaktif bir seminer değil, gerçi öyle kuvvetli argümanlar sunuluyor ki kendini sorgulamaktan soru sormaya veya eğitmenle iletişime geçmeye fırsat bulamıyorsun. Ama son bölümde, belki eğitmen aradan çıkabilir ve katılımcıların kendi aralarında görüşüp konuyu değerlendirmelerini sağlayabilirler.
Tamam çok vıdı vıdı ettim, ama valla da billa da şu anda çok ama çok memnunum. Yaşadığımız fiziksel yoksunluk da gün geçtikçe azalıyor. Nefes alışım değişti, hayatta ne güzle kokular varmış, onları keşfediyorum şimdi. Üstelik sigara uğruna mekanların en boktan yerlerine mahrum da kalmayacağım, hayat bana güzel valla ☺
“Amaan ne anlatacak da beni ikna edecekler!” demeyin; deneyin, bırakınca da bana duacı olun ☺
Ayrıntılı bilgi için: www.allencarrturkiye.com/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder